Het schilderij

Claude Monet

Hoewel Monet het vaakst wordt geassocieerd met Giverny in Normandië, bezocht hij ook de baai van Arcachon. Tijdens zijn verblijf in 1883 maakte hij verschillende werken, waaronder schilderijen van het Pilat-duin en de randen van het bassin.

Popette

Een gepassioneerde kunstenaar die verliefd is op het Bassin en dit illustreert in haar schilderijen in art-decostijl! Arcachon, Cap Ferret, de Dune du Pilat en vele andere emblematische plaatsen van het bekken van Arcachon, Popette ontwerpt “vintage” posters en deelt haar liefde voor het bekken in haar creaties. Ze tekent alleen wat ze leuk vindt: het Bassin, oude sportwagens, pinnaces in het water, vliegtuigen in de lucht en dan vrouwen, heel veel vrouwen, allemaal mooi, mooi en vaak gekleed in van alles en nog wat.

De bioscoop

Guillaume Canet

De beroemde Franse acteur en regisseur staat bekend om zijn gehechtheid aan Cap Ferret. Canet heeft vaak gesproken over zijn liefde voor deze regio, waar hij tijd doorbrengt met zijn familie en vrienden.

Guillaume Canet is ook betrokken geweest bij filmprojecten die verband houden met de regio. Zo regisseerde hij in 2010 de film ‘Les Petits Mouchoirs', waarvan een deel werd opgenomen in Cap Ferret. Deze speelfilm toont een groep vrienden die op vakantie zijn in deze prachtige regio en menselijke relaties en de uitdagingen van het leven onderzoeken.

Olivier Marchal

Olivier Marchal is een inwoner van het land. Hij groeide op in La Teste, plaats Jean Hameau. Het was hier aan het bekken van Arcachon dat hij de bioscoop ontdekte, en de vertoningen van vijf frank, die hij zich kon veroorloven na het afwassen in de patisserie van de familie. La Teste-de-Buch is ook een ontmoeting met het theater. Zijn smaak voor acteren kwam naar hem toe met "Le Voyage de Monsieur Perrichon", een rol die zijn leraar Frans gaf voor de eindejaarsshow. 50 jaar later lanceerde hij een theaterfestival, Scènes d'Olivier. Voor de tweede editie in het najaar van 2023 wil Olivier Marchal Gérard Depardieu, Pierre Richard, Bruno Salomone, Michèle Bernier, Manu Payet en Patrick Timsit samenbrengen.

De muziek

Pascal Obispo

De beroemde Franse zanger en componist staat bekend om zijn gehechtheid aan Cap Ferret. Hij bezit een huis op het schiereiland. Hij sprak herhaaldelijk over zijn liefde voor deze plek en vertelde momenten uit zijn persoonlijke leven in deze regio. Zijn eigendom in Cap Ferret biedt hem een ​​rustige ontsnapping, ver weg van de drukte van het dagelijks leven. De kunstenaar vertelde ook hoe Cap Ferret zijn creatieve werk beïnvloedde. De prachtige landschappen, de Atlantische Oceaan en de unieke sfeer van de plaats hebben mogelijk een rol gespeeld in zijn creatieve proces en hebben enkele van zijn liedjes geïnspireerd, zoals het beroemde Tombé pour elle.

Jeremy Frérot

Jérémie Frérot is een Franse zanger en muzikant. Hij staat vooral bekend als onderdeel van het muzikale duo “Fréro Delavega” naast Florian Delavega. Het duo ging echter in 2017 uit elkaar en sindsdien heeft Jérémie Frérot zijn solo-muzikale carrière voortgezet.

Hij opende ook twee restaurants in het South Bassin, één in Teste de Buch en een tweede in Moulleau.

Literatuur

Jean Cocteau

Het was in het kleine oesterdorpje Grand-Piquey, destijds alleen per boot bereikbaar vanuit Arcachon, dat Cocteau zijn eerste verblijf maakte van augustus tot oktober 1917. In deze Texaanse landschappen sloot hij zich aan bij de Bordeaux-schilder André Lhote en logeert in de Chantecler hotel, dan zonder water of elektriciteit. Ook Georges Auric, Jean en Valentine Hugo zullen gecharmeerd zijn van deze wilde plekken. Cocteau keerde daar terug in 1918, vervolgens tijdens de zomers van 1920 en 1921 in het gezelschap van Radiguet, en opnieuw in 1923. Uiteindelijk stelde hij Piquey voor aan Jean Marais in 1937 en in de lente van 1939.

Jean-Paul Sartre

De 20e eeuw was de tijd van discrete familieverblijven voor schrijvers of toekomstige schrijvers zoals Jean-Paul Sartre als kind, die zijn zomervakantie in Arcachon doorbracht in de villa van zijn grootouders en daar in 1914 permanenter verbleef. Hij werd vervolgens ingeschreven op de gemeentelijke school waar de leraar hem aan een speciaal bureau naast de preekstoel liet zitten en hem tijdens de pauze aan zijn zijde hield om hem "weg te houden van het gewone volk"